Therapie.
Nog al te vaak een ‘beladen’ woord, merk ik in de praktijk. Ik hoor nogal eens na een kennismakingsgesprek : “Amaai, dat viel écht mee, helemaal niet zoals ik het me voorstelde!” Wat zijn dan die voorstellingen of associaties ?
Sommigen vinden therapie iets voor mensen die ‘gek’ zijn. Of verwachten een sofa waarin ze gaan liggen en ik die erachter zit, zoals het beeld uit oude films. Of zien een therapeut als een zwijgzaam ondoorgrondelijk persoon die de donkerste dieptes van hun ziel met priemende blik blootlegt. Niet direct een aangenaam uitnodigend beeld vind ik, eerder een torenhoge drempel die je enkel oversteekt als je écht ten einde raad bent….
Dus tijd voor opheldering!
Tijd om een realistische inkijk te geven in hoe ik werk, hoe ik therapie geef.
Ik hou niet zo van vakjes en hokjes denken, noch handelen. Mijn talent ligt nu net in het zo goed mogelijk afstemmen op diegene die voor mij zit en dan op maat te werken. Wat heeft het psychisch groei- of herstelproces van deze persoon nu op dit moment nodig?
Soms dien ik therapeutische technieken te gebruiken om een ballast uit het verleden verder te verwerken. Anderen hebben meer nood aan coachingstechnieken om richting te geven aan hun leven en de pop-up-hindernissen veerkrachtig te leren nemen. En soms is er meer nood aan begeleidingstechnieken, ‘samen doen’. Vaardigheden inoefenen, mee moeilijke gesprekken aangaan met derden (partners, ouders, …), technieken aanleren,… Maatwerk dus.
Er is wel één rode draad. Onzichtbaar vaak, maar wel in mijn hoofd. Zeg maar een soort ‘leidraad’ waarmee ik naar de verhalen van mijn cliënten luister. Ik schets het even met een beeld. (ik werk nu eenmaal graag met metaforen, met de kracht van beelden)
Ik zie ieder van ons als een bus. Yep, zo’n groot robuust voertuig.
Die bus staat voor de totaliteit van wie we zijn. Daarin zit ons DNA, onze fysieke verschijningsvorm, onze persoonlijkheid, onze talenten, onze affiniteiten, onze te vervullen rollen (ouder van, kind van, zus/broer van, partner van,….), onze waarden en normen, hetgeen we leerden uit onze opvoeding, hetgeen we leerden uit beklijvende ervaringen,…
Er zit dus héél wat in.
Te weten komen hoe jouw bus eruit ziet is een zinvolle zoektocht naar wie jij bent en hoe jij gevormd werd. Dat brengt duidelijkheid in wat jouw ‘referentiekader’ is, met welke bril zeg maar, jij naar het leven kijkt. Van waaruit jij bij een ervaring aan vinkt ‘O.K.’ of ‘NIET O.K.’.
Bijvoorbeeld: zo zal een introverter persoon ‘niet o.k.’ aanvinken bij een groepsvakantie met volslagen vreemden. Een extravert persoon zal dan eerder ‘niet o.k.’ aanduiden bij een solo stilteretraite. Dus samen gaan zoeken wie er in de bus meerijdt, welke ik-stukjes, en wanneer die erop gesprongen zijn, is een belangrijk onderdeel van therapie. Maar vooral : bewuster worden welk ik-deeltje wanneer aan het stuur van je bus zit. En of dat deeltje op dat moment zinvol, dienstbaar voor jou werkt.
Een voorbeeld. In mijn bus zit duidelijk een perfectionistje. Die mag zeker advies geven als ik voor mijn praktijk een flyer of tekst opmaak. Die kijkt dan goed mee naar alle komma’s, uitlijning, zinsconstructies,…. Maar als ik thuis tussendoor een gaatje vind om de boel even aan de kant te zetten en te poetsen, neen, dankjewel, dan mag die achteraan in de bus blijven zitten!
"Opnieuw je stuur van je leven in handen nemen. Jouw ik-deeltjes harmonisch laten samenwerken ten dienste van jouw ontwikkeling. Daar draait therapie om."
Stel, je hebt het stuur terug beet. Oef!
Maar naar waar wil je dan rijden ? Naar een gelukkig leven graag! Inderdaad, dat wil ieder van ons. Doch, dat ‘geluk’ is ook voor iedereen anders. Vergis je niet, het heeft niet zozeer te maken met die job, die auto, dat huis, die avonturen,…. Dat kan ertoe bijdragen, of ook weer net niet. Geluk is voor mij het sausje over het leven. Dat in elke situatie, elke plaats waar je bent, aanwezig kan zijn. Als je maar de juiste richting uitrijdt.
Die richting, dat is weten wat voor jou ‘waardevol’ is, wat jouw leven zin geeft, waardoor jij je ‘rijk’ voelt. Niet in de materialistische zin, maar wat diep van binnen een warme intense gelukzaligheid geeft. Dus hoe meer jij je bus stuurt in die richting, hoe meer je je leven vorm geeft vanuit die waarden, hoe rijker je vanbinnen wordt.
"In therapie gaan we daarnaar op zoek, naar jouw waarden, wat ‘zin’ heeft voor jou."
Nu, het leven is geen open snelweg zonder bochten, wegversperringen of te vermijden putten. Zo werkt het niet. We dienen met onze bus soms te rijden in de mist, in stormen of op hobbelige haarspeldbochten. We komen in files terecht of op verkeerswisselaars, soms zonder enige richtingaanwijzer en soms met 16 verschillende flitsende aanwijsborden.
M.a.w., jij, ik, we komen ook hindernissen tegen. Te weten komen welke onze hindernissen zijn, hoe die te maken hebben met wie er meerijdt in onze bus, dat is boeiend. Want hoe komt het dat die bepaalde situatie jou onderuit haalt en misschien iemand anders niet? Heeft vaak te maken met eigen gemaakte patroontjes, gedachtegangen, emotionele reacties en daaruit voortkomende typische gedragingen.
"Je aangenomen patronen in kaart brengen geeft je helderheid, inzicht, betekenis én opluchting, omdat je jezelf eindelijk begrijpt."
De focus op je richting houden, je gps laten aanstaan en er naar luisteren, dat is niet altijd makkelijk. Het vereist bepaalde innerlijke houdingen, meer bewustzijn, durven voelen en doorgronden, dicht bij jezelf kunnen blijven, je niet laten meeslepen in emotionele rollercoasters of niet slaafs de ‘monkey-mind’ volgen. Gelukkig kunnen we dat leren, met de nodige dosis acceptatiekracht, eigenliefde, zelfzorg en zelfvertrouwen.
"Sterker, vaardiger, krachtiger worden in authentiek jouw richting uitgaan in het leven, daar ondersteunt therapie je in."
Dus therapie is een mogelijkheid om dichter, bewuster bij jezelf te komen én te blijven. Een stimulans om oude pijn te verwerken en ‘lichter’, met veerkrachtige tred, in de door jou gekozen richting verder te gaan. Met zin, met helderheid, waardig en trouw aan jouw unieke zelf.
Als je het zo bekijkt, is therapie dan iets voor jou ?
Comments